Proces rehabilitacji po endoskopowej rekonstrukcji WKP jest bardzo ważnym i kompleksowym działaniem. Rehabilitacja po więzadłowym urazie stawu kolanowego dzieli się na dwa etapy, przedoperacyjny oraz pooperacyjny^[1].

Celem usprawniania leczniczego po zabiegu operacyjnym więzadła krzyżowego przedniego jest: odtworzenie pełnego symetrycznego zakresu ruchu stawu w porównaniu z nogą nieoperowaną^[2], powrót siły mięśniowej, uzyskanie kontroli propriocepcyjnej, przywrócenie fizjologicznej sprawności i koordynacji, zniwelowanie bólu, pozbycie się obrzęku, pełen powrót do czynności życia codziennego oraz aktywności fizycznych sportowych lub rekreacyjnych^[3].

Istotna jest praca fizjoterapeuty z pacjentem ucząc go jak chronić przeszczep po zabiegu i w dalszych fazach nie dopuszczać do kolejnych urazów, zapobiegać stanom przeciążeniowym innych części ciała na drodze kompensacji niewydolności funkcji kolana oraz samo porozumienie fizjoterapeuty i lekarza ortopedy śledzącego ewentualne powikłania pooperacyjne.

Staw kolanowy, będący największym i najbardziej złożonym stawem człowieka jest tym samym najbardziej podatny na urazy, protokoły fizjoterapeutyczne stosowane w terapii pourazowej w Stanach Zjednoczonych, Europie oraz Polsce nadal są pełne rozbieżności i różnorodności metod terapeutycznych oraz zmienności ram czasowych.

Opis w literaturze fachowej technik stosowanych z zakresu kinezyterapii, fizykoterapii, i treningu motorycznego pod kątem danej aktywności fizycznej czy sportu różni się w zależności od placówki przeprowadzającej rehabilitację w ortopedii i traumatologii sportowej. Znajomość okresów w których przeszczep w swojej przebudowie jest mechanicznie najsłabszy a kiedy najsilniejszy jest kluczowa w doborze obciążeń, ćwiczeń i postępowania w kolejnych etapach rehabilitacji stawu kolanowego.

Bezsprzecznym pozostaje fakt że skuteczna rehabilitacja może nastąpić tylko „pod warunkiem ścisłej współpracy pacjenta, lekarza i fizjoterapeuty” ^[4].

^[1] A. Pasierbiński, [w:] „Acta Clinica“ Rehabilitacja po rekonstrukcji więzadła krzyżowego przedniego, 2002, nr 1, Tom 1, s. 86-100.

^[2] K. D. Schelbourne, [w:], „Journal of Orthopaedic Science“ What have i learned about the ACL: utilising a progressive rehabilitation scheme to achieve total knee symmetry after anterior cruciate ligament reconstruction, 2006, nr 11, s. 318-325.

^[3] R. Biernat, [w:] „Ortopedia, Traumatologia, Rehabilitacja“ Postępowanie rehabilitacyjne po rekonstrukcji więzadła krzyżowego przedniego metodą wolnego przeszczepu ścięgiem mięśni półścięgnistego i smukłego w pierwszym miesiącu po zabiegu-doniesienie wstępne, 2007, nr 2 (6), Vol. 9, s. 178-186.

[4] R. Biernat, [w:] „Ortopedia, Traumatologia, Rehabilitacja” Postępowanie rehabilitacyjne po rekonstrukcji wiązadła krzyżowego przedniego metodą wolnego przeszczepu ściągiem mięśni półścięgnistego i smukłego w pierwszym miesiącu po zabiegu-doniesienie wstępne, 2007, nr 2 (6), Vol. 9, s. 178-186.